Begripsbepaling:
Slapeloosheid is een 24-uurs probleem. Dit houdt in dat iemand overdag last kan hebben van de gevolgen van slapeloosheid. Ongeveer 2/3 van de mensen slaapt 7-8 uur per nacht. Ouderen slapen oppervlakkiger en zijn vaker wakker. Slapeloosheid verhelpen of accepteren zonder slaapmiddelen heeft sterk de voorkeur vanwege de bijwerkingen en gewenning.
Vragen:
Wat is de voornaamste klacht? (niet kunnen inslapen, ’s nachts wakker worden, wakker liggen, vermoeidheid/slapen overdag)
Wat is de oorzaak? (geluidsoverlast, licht, angst, lichamelijk ongemak, piekeren)
Hoeveel nachten per week heeft cliënt last?
Wat is het normale slaappatroon van cliënt? (evt. heteroanamnese)
Heeft cliënt gebruiken/rituelen voor het slapen gaan?
Welke medicijnen gebruikt cliënt? (pijnstillers, psychofarmaca, bètablokkers)
Drinkt cliënt alcohol, koffie, thee, cola voor het slapen gaan?
Triagecriteria
n.v.t. |
n.v.t. |
kortdurende slapeloosheid: slaapklachten > 3 weken en ten minste 2 nachten per week |
chronisch slaapmiddelengebruik |
specifieke slaapstoornis |
vermeende insomnie: klachten over slaap, zonder klachten overdag |
Advies:
Observatie en rapportage van slaapritme van cliënt.
Informeren naar gebruiken en gewoontes voor het slapen gaan en deze zoveel mogelijk handhaven.
Zorg voor een rustige, goed verduisterde slaapomgeving.
Adviseer geen koffie, cola, thee, alcohol of zware lichamelijke inspanning uren voor het slapen gaan.
Laat cliënt pas naar bed gaan als cliënt slaperig is.
Laat cliënt geen dutjes overdag doen.
Geef zo nodig in overleg met arts éénmalig benzodiazepine (temazepam 10 mg).